പുരുഷാധമൻ - കവിത

 ഞാനും അവളും ജനിച്ചതീ...
വിശാലമാം ഭൂവിലൊരു പോലെ..
ഞാനുമവളും, പിച്ചവെച്ചതീ..
ഭൂവിലൊരു പോലെ...
എന്നേയുമവളേയും അമ്മമാർ..
മുലയൂട്ടിയതും ഒരു പോലെ...
ബന്ധുക്കൾ തോളീലേറ്റി...
താലോലിച്ചുറക്കിയതുമൊരു പോലെ..
വിദ്യനൽകാൻ പള്ളികൂടത്തി...
ലയച്ച് വിദ്യനൽകിയതുമൊരു പോലെ...
യൌവ്വനയുക്തയായപ്പോൾ ...
പ്രകൃതി മാറ്റങ്ങൾ നൽകിയതും ..
ഞങ്ങളിലൊരു പോലെ .....
എങ്കിലുമാരും എന്നെ ചുഴുന്ന്..
നോക്കിയില്ല കഴുക കണ്ണോടെ...
പ്രകൃതി ലാവണ്യവതിയാക്കി...
വളെ ചുഴുഞ്ഞ് നോക്കി വിടന്മാർ..
ജോലി നേടിയതും ഞാനുമവളുമൊരുമിച്ച്....
മേലാളൻ അവളേ തുറിച്ച് നോക്കി..
വെള്ള മിറക്കിയപ്പോഴയാ വിടനെന്നെ..
തുറിച്ച് നോക്കി വിരട്ടി നിർത്തി.
ഒരു നാളാപുരുഷാധമൻ ...
പിച്ചി ചീന്തിയവൾ മാനത്തെ...
മാലോകർ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു..
വിളിച്ചവളെ ഭോഗ്യയെന്ന്.
ഞാനും തള്ളിപ്പറഞ്ഞവളെ ..
ഭോഗ്യയെന്ന്. 
എങ്കിലുമെൻ ഹൃത്തിൽ ...
വന്നു നിറഞ്ഞു കുറ്റബോധം..
അവളെ പിച്ചിചീന്തിയവനെ..
ഞാനെന്ത് കൊണ്ട് തള്ളിപറഞ്ഞില്ല...
നരാധമനെന്ന്... തഥാഭാവം പൂണ്ടൊരു..
പുരുഷാധമനോ ഞാനും...
ലജ്ജിക്കുന്നു ഞാനും ഒരു...
മാനുഷനെന്ന് ചൊൽ വതിൽ.






Abk Mandayi Kdr

Create your badge