ദാഹജലം - കവിത

നെരിപ്പോടെരിയുന്നു നീല വാനിൽ...
വെന്തുരുകുന്നു ക്ഷോണി തൻ മാറ്..
ഒരിറ്റ് ദാഹ ജലത്തിനായ്...
ജീവികൾ നെട്ടോട്ടമോടുന്നങ്ങിങ്ങായ്.

ദാഹജല വിതരണീ കുഴലുകൾ....
ജീവ വായുവിനൂർദ്ധ ശ്വാസം വലിക്കുന്നു.
ദാത്രിയിലെ ജീവ നീർ ...
ആഴത്തിലാണ്ടിറങ്ങുമ്പോഴും ...
ദാക്ഷിണ്യമില്ലയാ പണക്കൊതിയന്മാർ...
കുടിനീർ തടങ്ങളിൾ മണ്ണിട്ട് നിറക്കുന്നു.

പാതയോരങ്ങളിൽ കുടങ്ങളുമായ്.... 
മാനുഷർ വരികൾ നെയ്യുമ്പോൾ....
ചില അമ്മമാർ മാറാപ്പിൽ...
കുഞ്ഞു പൈതങ്ങൾ കങ്കാരു...
കുഞ്ഞുങ്ങൾ പോൽ ഭാണ്ഡത്തിൽ...
ഒരിറ്റ് അമ്മിഞ്ഞ പാലിനായ് കേഴുന്നു.
പാലു നൽകാൻ ആകില്ലയായമ്മക്ക്..
നിസഹായയാണവർ മൺകുടം പേറി.

ഇടക്കിടെ പൈപ്പിൽ നൂലുപോൽ ...
നാണിച്ചൊലിക്കുന്ന ദാഹനീർ...
നിറക്കുവാൻ കുടങ്ങളിൽ...
ഒരു യുഗദൈർഘ്യവും.

ഹർത്താലിൽ തൊഴിൽ ദിനം...
നഷ്ടമാകുന്നെന്ന് വിലപിക്കും...
സർക്കാരുകൾ അന്ധരായ് നിൽക്കും...
ഈ പാവങ്ങൾ ദുരിതം കണ്ടാൽ.

ഒരിറ്റ് ദാഹജലം ലഭിപ്പാനായ്...
മണിക്കൂറ് ചെലവിടും....
ഈ അദ്ധ്വാനിക്കും വർഗ്ഗത്തിൻ...
തൊഴിൽ ദിനം എണ്ണുവാനാരും...
മുതിരാത്തതെന്തേ സർക്കാരെ?.

Abk Mandayi Kdr

Create your badge